Ume japońska morela, nierzadko błędnie nazywana śliwką japońską to wysoko ceniony owoc w Japonii. Umeboshi to obok Umeshu (likieru „śliwkowego”), najbardziej popularny sposób przetwarzania moreli Ume. Owoce wpierw suszone na słońcu, są następnie piklowane w soli morskiej i przyprawiane liśćmi pachnotki Shiso. Kiszone / marynowane morele Ume zyskują ciemno czerwony kolor i bardzo intensywny słono–kwaśny smak. Stosuje się je w niewielkich ilościach, jako dodatek do ryżu, nadzienie do onigiri czy maki sushi. W okresie kwitnienia drzew moreli, Japończycy obchodzą święto Ume, organizują spotkania w parkach i świątyniach.
„Śliwka japońska” jest bardziej kwaśna niż europejskie morele, czy śliwki (porównywalnie do naszych mirabelek) i jest przetwarzana na wiele różnych sposobów. Morela ume, ceniona jest nie tylko ze względu na swój wyjątkowy smak i aromat, ale także (a może przede wszystkim) ze względu na właściwości prozdrowotne. Morele ume w miarę dojrzewania stają się coraz bardziej bogate w polifenole, zawierają także kwasy organiczne, m.in. kwas cytrusowy.
Jedna z pierwszych historyczny wzmianek dotyczących moreli ume pochodzi z 918 roku, z najstarszego japońskiego słownika farmacji – „Honzowamyo”.Legenda mówi, że sam cesarz Murakami odzyskał zdrowie dzięki specjalnemu naparowi na bazie moreli ume i wodorostów kombu. Z kolei o leczniczych właściwościach Umeshu – likieru na bazie moreli Ume (znanego nam pod nieoczywistą nazwą „wino śliwowe” :)), traktuje „Honcho-shokkan” – japońska księga „kulinarno-medyczna” z XVI w. Według jej zapisów likier ze „śliwek” łagodzi ból gardła, oczyszcza drogi oddechowe, rozpuszcza trucizny i poprawia apetyt.
Waga netto: 150g
Skład: śliwki (prunus mume), sól, ekstrakt z czerwonej pachnotki, ocet śliwkowy. Wartość odżywcza / 100g: wartość energetyczna 185kJ/44kcal, tłuszcz 0,0g, w tym kwasy tłuszczowe nasycone 0,0g, węglowodany 9,3g w tym cukry 0,0g, białko 0,7g, sól 22,3g.
Kraj pochodzenia: Chiny
