Poloze to rodzaj meksykańskiej zupy / gulaszu z ziarnami białej kukurydzy cacahuazintle i mięsem (wieprzowym lub drobiowym) – jedno z najbardziej kanonicznych dań kuchni meksykańskiej.

Zupa pozole (podobnie jak Masa Harina) powstaje z użyciem ziaren kukurydzy, gotowanych uprzednio przez kilka godzin w słabym roztworze wapna. Proces tzw. nixtamalizacja sprawia, że ziarna tracą włóknista otoczkę, uwalniając składniki odżywcze. W trakcie gotowania na powierzchni wody tworzy się piana, której danie zawdzięcza swoją nazwę (z jęz. Nahutal pozzoli oznacza „pienisty”). Cóż czas gotowania, konieczność użycia wapna, ograniczona dostępność białej kukurydzy cacahuazintle skłaniają nas do użycia gotowego półproduktu – już ugotowanej, odpowiednio przygotowanej kukurydzy w puszce tzw. hominy ☺️.
Choć czas przygotowania potrawy (szczególnie jeżeli kukurydzę gotujecie sami) nie należy do najkrótszych, niewątpliwym jej plusem jest fakt, że może robić za danie główne i przy podobnym zaangażowaniu czasowym możemy ją przygotować w ogromnych ilościach dla dowolnej ilości gości. Gdyby szukać porównań, pozole w Meksyku, działa trochę jak rosół w Polsce. Podawany w niedziele, z okazji wszystkich ważnych uroczystości i świąt. Tradycyjnie i obowiązkowo podawane podczas meksykańskiego Święta Niepodległości (16 września), czy Día de Muertos – Święta Zmarłych (2 listopada).

Pozole to zupa symbol Meksyku, jednak w zależności od regionu, jej lokalne odmiany znacząco się od siebie różnią. Co więcej, dodatkowe składniki zupy zwyczajowo podaje się osobno, aby każdy z biesiadników dobrał je według własnych, indywidualnych upodobań.  Jeżeli podjąć próbę podziału niezliczonej liczby odmian meksykańskiej zupy na rodzaje, wyróżnimy: pozole blanco, pozole verde i pozole rojo – pozole białe, zielone i czerwone, w zależności od koloru użytych papryczek, a co za tym idzie i koloru zupy 🙂 .

Nie tylko powszechność dania, ale także jego historia na stałe zapisały potrawę w kulinarnej historii Meksyku. Pozole w okresie przedkolumbijskim stanowiło potrawę o ściśle religijnym charakterze. Według indiańskich wierzeń, bogowie jako budulec do stworzenia człowieka wybrali ciasto kukurydziane. Tym samym pozole w ich wierzeniach odgrywało rolę zbliżoną do naszego rozumienia hostii.

„Wierzeniowa twarz” pozole, ma też swoje bardziej okrutne oblicze. Na szczególne okazje do zupy trafiało także mięso ludzkie – ze złożonych wcześniej w ofierze wrogów. Dopiero ekspansja hiszpańska położyła kres kanibalizmowi na terenach dzisiejszego Meksyku, a do lokalnego jadłospisu zawitała wieprzowina. Niemniej to nie mięso, a kukurydza jest głównym, niezmiennym i religijnie znaczącym składnikiem zupy pozole.

Po rarytasowy przepis na Pozole Rojo zajrzyjcie na naszego bloga 🙂

Waga netto: 2,8 kg

Skład: biała kukurydza, woda, sól jodowana.

Wartość odżywcza / 100g: wartość energetyczna 60kcal, tłuszcz 0g, węglowodany 16g, białko 2g, błonnik 3g.

Kraj pochodzenia: Meksyk

Waga3,2 kg
Wymiary20 × 20 × 30 cm

Powiązane produkty